...dan treedt er ‘ervaring’ op. Bedrevenheid die onbevangenheid uitbant. Niet dat het totaal wordt uitgebannen, maar het wordt minder. Ik noem nu ‘ervaring’ maar het kan ook de hogere leeftijd zijn die hier de oorzaak van is. Of ervaring én de leeftijd. Je blijft maar schaven aan de boekillustratie in de veronderstelling dat deze hierdoor beter wordt. Achteloze onvolkomenheden worden weggehaald. Imperfectie waar je ooit prat op ging heeft plaatsgemaakt voor bedachtzaamheid. lees verder

Jaren zestig. Ik kon nog niet lezen, maar ik kon wél kijken. Mijn ouders hadden een boekje in de kast staan waar op de achterkant, een kleine Willem Sandberg-achtige illustratie stond; vormen van gescheurd papier, primaire kleuren, die samen het tafereel van een paar zeilbootjes (rompje-zeiltje) vormden. Práchtig vond ik het. lees verder

Een grof omkoopschandaal, afpersing, een miljoenentransfer of zoiets als de Balkenendenorm bestaat niet in de wereld van illustratoren en niks wijst erop dat er iets dergelijks aan zit te komen. Hier is het grote geld nog niet binnengedrongen. Er heerst geen brood- en bloednijd, hooguit op een aanvaardbaar kroegniveau; er zal best weleens een ouderwetse muilpeer zijn uitgedeeld. Volgens Jellie Brouwer (moderator van de Illustratie Biënnale en radiopresentatrice van onder meer Radio Kunststof) zijn illustratoren de aardigste mensen die er zijn. lees verder

Driemaal ben ik aan een illustratie begonnen maar het wil niet lukken. Met de opdrachtgever heb ik min of meer afgesproken welke kant het op zou moeten gaan. Als een dolle heb ik in al mijn enthousiasme gezegd dat ik daar al aardige ideeën over had en hoe dat eruit zou kunnen zien. Stom! Anders vertel ik met veel bravoure dat ik in zo’n geval gewoon dat ik in het wilde weg begin en dat ik me nergens op laat vastpinnen om uiteindelijk met een verrassend of een sterk resultaat voor de dag te komen. Maar nu heb ik het verpest en loop ik mijzelf voor de voeten. lees verder

Een bekende Nederlandse tekenaar reageerde nogal stekelig toen ik in onze correspondentie zijn tekeningen ‘illustraties’ had genoemd. “Doe dat alsjeblieft nooit meer.” Het was hem menens. Zelf vind ik het ook vervelend wanneer mijn tekeningen ‘illustraties’ worden genoemd. Meestal is dat niet verkeerd bedoeld maar je voelt je onbegrepen en gediskwalificeerd. Begin dit jaar werd er in de bovenzaal van boekhandel Hijman Ongerijmd het werk van een aantal illustratoren gepresenteerd. Tijdens de aankondiging van een van de illustratoren reageerde de betreffende illustrator geïrriteerd op de term ‘tekening’. “Illustraaaatie! Géén tekening.”lees verder

Vrijdag 6 maart jl. werd in de aula van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag het symposium De Verbeelders gehouden. Aanleiding hiervoor was o.a. de gelijknamige en lijvige uitgave van Uitgeverij Vantilt, onder redactie van Saskia de Bodt. Zij is bijzonder hoogleraar Illustratie aan de Faculteit der Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam. Het is terecht een gewild boek dat al aan haar tweede druk toe was terwijl de Verbeelders-tentoonstellingen in het Nederlands Letterkundig Museum en Museum Meermanno | House of the book nog moesten beginnen. Wat betekent dit? Beleeft de illustratie in Nederland een opmars?lees verder

Ik doe het niet meer. Meer dan eens ben ik benaderd door bekenden en onbekenden die meedongen naar een publieksprijs, met de vraag of ik op hem of haar wilde stemmen. Meestal ken ik het werk wel waarmee zij bezig zijn, maar echt goed bekeken heb ik het dan meestal niet. Het werk van hun tegenkandidaten ken ik in de meeste gevallen ook niet.lees verder

Het zou eigenlijk ‘Illustratie Biënnale 2014’ moeten heten maar het wordt nu Illubie SHORT genoemd. De IB van 2010 en 2012 vonden beiden plaats op een zonnige zaterdag in een volle Haarlemse Toneelschuur. Verspreid over de dag waren er 10 (2010) en 11 (2012) illustratoren aan het woord, ingeleid en geïnterviewd door Jellie Brouwer (NPS Kunststof,. Een vol en inspirerend programma. Voor de biënnale van 2012 was waarschijnlijk het twee jaar oude draaiboek integraal overgenomen. Het succes van 2010 kon gemakkelijk herhaald worden zonder dat het aan kracht inboette. Als kritische bezoeker zou je nog kunnen denken: ‘misschien is er de volgende keer ruimte voor uitgelicht thema of een discussie?’lees verder

Sinds het verschrikkelijke woord ‘verdienmodellen’ in de mode is geraakt lijkt het mis te gaan. Veel uitgevers zijn primair financieel georiënteerd en hebben het vaker over verdienmodellen dan over literatuur. Je zou verwachten dat uitgevers bevlogen literatuurliefhebbers zijn, dat het bij hen vooral draait om de kwaliteit van de literatuur; fictie of non-fictie.lees verder

Het boekenvak is in beweging. Veel boeken worden digitaal uitgegeven en zijn meestal goedkoper dan de gedrukte exemplaren. Wat maakt het gedrukte boek zo bijzonder dat veel lezers toch de voorkeur geven aan de papieren versie? Blijft dat ook zo en hoe zal het gedrukte boek er in toekomst uitzien.lees verder

De tekenaar wauwelt en dat moet ie niet doen; roepen dat ie iets in zijn hoofd heeft dat opzienbarend zal worden. Dat lukt niet.lees verder

Opzouten! Ik luister niet meer naar jou. Telkens wanneer ik me iets aantrek van het advies van een ander, pakt het verkeerd uit. Dan wordt het een onbeduidende stamppot van twee gedachten en dus waardeloos. Beter een mindere maar wel een eenduidige tekening dan een halfbakken illustratie, ontsproten aan twee verschillende wankele geesten.lees verder

In het tv-programma VPRO Boeken was een tijd geleden Jeroen Brouwers te gast. In dit programma beweerde de schrijver stellig dat hij in De compositie van de wereld kon aanwijzen waar Harry Mulisch was overgegaan van het schrijven op een schrijfmachine naar het schrijven op de computer. Hij zei dit weliswaar met enige bravoure, maar ik geloof hem direct. Niet omdat ik Jeroen Brouwers geloof – ik heb geen reden om hem niet te geloven – maar omdat ik het achterliggende mechanisme herken.lees verder

Papier zien we overal om ons heen. Kranten, tijdschriften, verpakkingen, boeken, posters, visitekaartjes, etc. Voor al deze toepassingen zijn specifieke papiersoorten ontwikkeld. Hoe vind je nu je weg in dit woud aan keuzemogelijkheden en welk papier past het best bij de boodschap die je wilt overbrengen? lees verder

Soms trek ik een boek uit de kast omdat ik niet goed kan zien welk boek het is. Of omdat het niet opvalt doordat het geen opvallende rugtitel heeft of omdat het een dun boekje is dat door twee grotere boeken ernaast uit het zicht wordt gehouden. Gisteravond trok ik het boek Die Legende vom heiligen Trinker van Joseph Roth uit de kast; een uitgave van Stichting De Roos, 1966. lees verder

Post. Een pakketje met twee verse kookboeken. Ik open het, pak als eerste het meest gewichtige boek, sla de hardcover open en blader door de stevige pagina’s. De geur van nieuw komt me tegemoet en ik sluit mijn ogen. Mmmm, die geur. De geur van een nieuw boek. Boeken kun je niet eten maar dit boek zou best lekker smaken, vermoed ik. lees verder